امروز چهارشنبه , 09 آبان 1403
پاسخگویی شبانه روز (حتی ایام تعطیل)
دانلود تحقیق درمورد ارزشيابي انعطافپذيري
با دانلود تحقیق در مورد ارزشيابي انعطافپذيري در خدمت شما عزیزان هستیم.این تحقیق ارزشيابي انعطافپذيري را با فرمت word و قابل ویرایش و با قیمت بسیار مناسب برای شما قرار دادیم.جهت دانلود تحقیق ارزشيابي انعطافپذيري ادامه مطالب را بخوانید.
نام فایل:تحقیق در مورد ارزشيابي انعطافپذيري
فرمت فایل:word و قابل ویرایش
تعداد صفحات فایل:6 صفحه
قسمتی از فایل:
براي ارزيابي و سنجش انعطافپذيري ايستا، آزمونهاي ميداني خاصي وجود دارد. هرچند يافتههاي مربوط به دامنة حركت مهم است، با توجه به عملكرد بدن، سنجش سختي مفاصل و مقاومت آنها در برابر حركت احتمالاً مهمتر و معنيدارتر است. با وجود اين، پژوهشهايي كه انعطافپذيري را ارزيابي كنند چندان زياد نيستند. نوعي انعطافپذيري كه نوعاً در ميادين سنجيده ميشود، انعطافپذيري ايستاست كه دامنة حركتي مفصل به صورت مستقيم يا غيرمستقيم اندازهگيري ميشود.
روشهاي مستقيم سنجش انعطافپذيري ايستا
براي ارزيابي انعطافپذيري ايستا به روش مستقيم از گونيامتر[1] (زاويهسنج)، فلكسومتر[2] (انعطافسنج)، يا اينكلينومتر[3] (انحرافسنج) استفاده كرده، مقدار حركت مفصل را به درجه اندازهگيري ميكنيم. با توجه به گراني و كاربرد آزمايشگاهي اين وسايل، از ذكر جزئيات سنجش انعطافپذيري ايستا به روش مستقيم در اين كتاب خودداري ميشود.
روشهاي غيرمستقيم سنجش انعطافپذيري ايستا
سنجش انعطافپذيري ايستا به روش غيرمستقيم با استفاده از اندازههاي خطي دامنة حركتي مفصل انجام ميشود. بدين منظور شما ميتوانيد با استفاده از يك خطكش مدرج، مترنواري و جعبه نشستن و رسيدن، انعطافپذيري را به جاي درجه حركت مفصل به اينچ يا سانتيمتر اندازهگيري كنيد. ضعف عمدة برخي از آزمونهاي ميداني انعطافپذيري اين است كه طول يا پهناي بخشهاي مختلف بدن ممكن است بر اجراي حركت تأثير گذارد؛ براي مثال، شخصي كه نسبت به تنه، پاهاي كوتاهي دارد، در انجام آزمون نشستن و رسيدن نوعي برتري دارد. برخي آزمونهاي غيرمستقيمي كه براي ارزيابي جنبشپذيري ستون مهرهاي و انعطافپذيري ناحيه كمتر استفاده ميشود، عبارتند از آزمون نشستن و رسيدن[4] استاندارد و اصلاح شده (خم كردن تنه)، آزمون بلند كردن شانه، آزمون باز كردن تنه و آزمون كشيدن پوست.
آزمون استاندارد نشستن و رسيدن (خم كردن تنه)
انجمن آمريكايي طب ورزشي (ACSM) در سال 1995، استفاده از آزمون خم كردن تنه را براي سنجش انعطافپذيري ناحيه كمر و مفصل ران توصيه كرد.
نحوة انجام اين آزمون بدين شرح است كه آزمودني با پاهاي كشيده و صاف، طوري كه زانوها كاملاً به زمين بچسبند روي زمين مينشيند و اين در حالي است كه كف دو پا را با يك زاويه قائمه نسبت به پاها به كنارة جعبه ميچسباند (شكل 6-5). به آزمودني ياد دهيد در حالي كه هر دو دست را به موازات يكديگر نگه داشته، از ناحيه كمر رو به جلو خم شود و دستها را بر روي سطح جعبه به آهستگي به جلو ببرد (انگشتان را ميتوان روي هم انداخت و پس از به جلو راندن دستها، چند لحظهاي آنها را به همان صورت نگه داشت. زانوها نبايد خم شوند و آزمودني بايد از خم شدن با يك دست نيز خودداري كند. بيشترين مسافتي (به سانتيمتر) را كه انگشتان روي جعبه را لمس ميكنند، به عنوان ركورد آزمودني در نظر گرفته ميشود.
